ماده ضد زنگ محلول در روغن

همچنین به عنوان بازدارنده های خوردگی محلول در روغن شناخته می شود. بیشتر آنها ترکیبات آلی با زنجیره کربن طولانی با گروه های قطبی هستند. گروه های قطبی موجود در مولکول هایشان از طریق بارگذاری نزدیک به سطح فلز جذب می شوند. گروه های غیر قطبی هیدروکربن های زنجیره کربن طولانی به سمت خارج از سطح فلز هدایت می شوند و می توانند با روغن محلول باشند ، به طوری که مولکول های ماده ضد زنگ به صورت جهت دار بر روی سطح فلز قرار می گیرند و یک فیلم محافظ جذب کننده برای محافظت از فلز حاصل از فرسایش آب و اکسیژن. با توجه به گروه قطبی آن ، می توان آن را به پنج دسته تقسیم کرد: ① سولفونات ، فرمول شیمیایی (R-SO3 است. به طور کلی از نمک های فلز قلیایی یا فلز قلیایی یا اسید سولفونیک نفت مانند سولفونات نفت باریم ، سولفونات نفت سدیم استفاده می شود) اسیدهای کربوکسیلیک و صابونهای آنها ، فرمول شیمیایی R-COOH و (R-COO) nMm به عنوان مهار کننده زنگ زدگی ، اسیدهای چرب حیوانات و گیاهان از اسیدهای چرب ، مانند اسید استئاریک ، اسید اولئیک ، و غیره ، یک اکسید سوخت دیگر ، اسید آلکنسوکینیک و سایر اسیدهای کربوکسیلیک مصنوعی و همچنین فرآورده های نفتی مانند اسید نفتنیک. قطبیت صابون فلزی اسید کربوکسیلیک از اسید کربوکسیلیک مربوطه قوی تر است ، بنابراین اثر ضد زنگ بهتر است ، اما حلالیت روغن کوچکتر است. و توسط آب هیدرولیز خواهد شد و در هنگام پخش شدن در روغن پایداری کمتری دارد ، گاهی از روغن رسوب می کند. sterاستر ، فرمول شیمیایی عمومی RCOOR است ′ تبر از ترکیبات استر طبیعی است و همچنین از مواد ضد زنگ ضد زنگ فلزی است. استرهای پلی الکل دارای اثرات ضد زنگ خوبی هستند مانند پنتا اترتیتل منولئات و سوربیتان منولات (Span-80) که عوامل ضد زنگ فلزی خوبی هستند و به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. (4) آمین ها ، فرمول کلی R-NH2 است ، مانند اکتادسیلامین و غیره. با این حال ، آمین های ساده به طور گسترده ای در روغن معدنی استفاده می شوند. با این حال ، آمین های ساده برای جلوگیری از زنگ زدگی در روغن معدنی به اندازه کافی خوب نیستند ، اما نمک های آمین یا سایر ترکیبات تولید شده توسط آمین ها و اسیدهای آلی ، مانند اوکتاتدسیل آمین اولئات ، سیکلوهگزیلامین استئارات و غیره معمولاً استفاده می شوند. (5) گوگرد ، ترکیبات هتروسیکلیک نیتروژن ، حلقه های هتروسیکلیک حاوی گوگرد یا نیتروژن و برخی از مشتقات نیز از دیگر مهارکننده های زنگ زدگی فلزات هستند ، مانند نمک ایمیدازولین آلکیل فسفات ، بنزو تریازول و α-مرکاپتو بنزوتیازول و غیره. ایمیدازولین برای جلوگیری از زنگ زدگی فلزات آهنی و غیر آهنی استفاده می شود ، در حالی که بنزو تریازول عمدتا برای جلوگیری از زنگ زدگی مس و سایر فلزات غیر آهنی استفاده می شود.

عامل ضد زنگ امولسیون شده

عامل ضد زنگ امولسیون شده دو نوع دارد: یکی تعلیق ذرات روغن در آب ، یعنی امولسیون روغن در آب ، که معمولاً سفید شیری است. دیگری تعلیق ذرات آب در روغن است ، یعنی امولسیون روغن در آب ، که معمولاً مایع شفاف یا شفاف است. عامل ضد زنگ امولسیون شده نه تنها دارای عملکرد ضد زنگ ، بلکه دارای عملکرد روانکاری و خنک سازی است ، بنابراین اغلب از آن به عنوان خنک کننده روان کننده برای برش فلزات استفاده می شود. در گذشته ، از امولسیون کننده موجود در ماده ضد زنگ امولسیون شده معمولاً در روغنها و چربیهای گیاهی (مانند روغن نباتی ، روغن کرچک و غیره) از طریق فرآیند صابون سازی استفاده می شود و در قرن بیست و یکم ، الیات تری اتانول آمین ، روغن سولفوناته یا سورفاکتانت غیر یونی استفاده می شود. به منظور تقویت عملکرد ضد زنگ ، هنگام مخلوط کردن در امولسیون با آب ، مقدار مشخصی از ماده ضد زنگ محلول در آب ، مانند نیتریت سدیم و کربنات سدیم ، نیتریت سدیم و تری اتانول آمین نیز می تواند اضافه شود. علاوه بر این ، به منظور جلوگیری و کاهش سرعت خراب شدن امولسیون ، مقدار کمی از عوامل ضد قارچ ، مانند فنل ، پنتاکلروفنل ، بنزوات سدیم و غیره را می توان اضافه کرد.