1,3-dichlorobenzen jest bezbarwną cieczą o ostrym zapachu.Nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w alkoholu i eterze.Działa toksycznie na organizm ludzki, działa drażniąco na oczy i skórę.Jest łatwopalny i może ulegać reakcjom chlorowania, nitrowania, sulfonowania i hydrolizy.Reaguje gwałtownie z aluminium i jest używany w syntezie organicznej.

1. Właściwości: bezbarwna ciecz o ostrym zapachu.
2. Temperatura topnienia (℃): -24,8
3. Temperatura wrzenia (℃): 173
4. Gęstość względna (woda = 1): 1,29
5. Względna gęstość oparów (powietrze=1): 5,08
6. Prężność pary nasyconej (kPa): 0,13 (12,1 ℃)
7. Ciepło spalania (kJ/mol): -2952,9
8. Temperatura krytyczna (℃): 415,3
9. Ciśnienie krytyczne (MPa): 4,86
10. Współczynnik podziału oktanol/woda: 3,53
11. Temperatura zapłonu (℃): 72
12. Temperatura zapłonu (℃): 647
13. Górna granica wybuchowości (%): 7,8
14. Dolna granica wybuchowości (%): 1,8
15. Rozpuszczalność: nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w etanolu i eterze oraz łatwo rozpuszczalny w acetonie.
16. Lepkość (mPa·s, 23,3ºC): 1,0450
17. Punkt zapłonu (ºC): 648
18. Ciepło parowania (KJ/mol, bp): 38,64
19. Ciepło tworzenia (KJ/mol, 25ºC, ciecz): 20,47
20. Ciepło spalania (KJ/mol, 25ºC, ciecz): 2957,72
21. Ciepło właściwe (KJ/(kg·K), 0ºC, ciecz): 1.13
22. Rozpuszczalność (%, woda, 20ºC): 0,0111
23. Gęstość względna (25 ℃, 4 ℃): 1,2828
24. Współczynnik załamania światła w normalnej temperaturze (n25): 1,5434
25. Parametr rozpuszczalności (J·cm-3) 0,5: 19,574
26. Powierzchnia Van der Waalsa (cm2·mol-1): 8,220×109
27. Objętość Van der Waalsa (cm3·mol-1): 87,300
28. Standard fazy ciekłej podaje ciepło (entalpię) (kJ·mol-1): -20,7
29. Standardowy topliwy w fazie ciekłej (J·mol-1·K-1): 170,9
30. Norma fazy gazowej podaje ciepło (entalpię) (kJ·mol-1): 25,7
31. Standardowa entropia fazy gazowej (J·mol-1·K-1): 343,64
32. Standardowa energia swobodna tworzenia w fazie gazowej (kJ·mol-1): 78,0
33. Standardowy klej topliwy w fazie gazowej (J·mol-1·K-1): 113,90

Metoda przechowywania
Środki ostrożności przy przechowywaniu [Przechowywać w chłodnym, wentylowanym magazynie.Przechowywać z dala od ognia i źródeł ciepła.Przechowywać pojemnik szczelnie zamknięty.Powinien być przechowywany oddzielnie od utleniaczy, aluminium i jadalnych chemikaliów i unikać przechowywania mieszanego.Wyposażony w odpowiednią różnorodność i ilość sprzętu przeciwpożarowego.Miejsce przechowywania powinno być wyposażone w sprzęt do awaryjnego usuwania wycieków i odpowiednie materiały do ​​przechowywania.

Rozwiąż rozdzielczość:

Metody przygotowania są następujące.Stosując chlorobenzen jako surowiec do dalszego chlorowania otrzymuje się p-dichlorobenzen, o-dichlorobenzen i m-dichlorobenzen.Ogólna metoda separacji wykorzystuje mieszany dichlorobenzen do ciągłej destylacji.Para- i meta-dichlorobenzen jest destylowany ze szczytu wieży, p-dichlorobenzen jest wytrącany przez zamrażanie i krystalizację, a następnie ług macierzysty jest rektyfikowany w celu uzyskania meta-dichlorobenzenu.O-dichlorobenzen poddaje się destylacji błyskawicznej w wieży rzutowej w celu uzyskania o-dichlorobenzenu.Obecnie mieszany dichlorobenzen przyjmuje metodę adsorpcji i separacji, wykorzystując sito molekularne jako adsorbent, a mieszany dichlorobenzen w fazie gazowej wchodzi do wieży adsorpcyjnej, która może selektywnie adsorbować p-dichlorobenzen, a pozostałą cieczą jest meta i orto-dichlorobenzen.Rektyfikacja do otrzymania m-dichlorobenzenu i o-dichlorobenzenu.Temperatura adsorpcji wynosi 180-200°C, a ciśnienie adsorpcji jest ciśnieniem normalnym.

1. Metoda diazowania meta-fenylenodiaminą: meta-fenylenodiamina jest diazowana w obecności azotynu sodu i kwasu siarkowego, temperatura diazowania wynosi 0 ~ 5 ℃, a ciecz diazoniowa jest hydrolizowana w obecności chlorku miedziawego w celu wytworzenia interkalacji.Dichlorobenzen.

2. Metoda meta-chloroaniliny: Wykorzystując meta-chloroanilinę jako surowiec, diazowanie przeprowadza się w obecności azotynu sodu i kwasu chlorowodorowego, a ciecz diazoniową hydrolizuje się w obecności chlorku miedziawego w celu wytworzenia meta-dichlorobenzenu.

Spośród kilku powyższych metod wytwarzania, najbardziej odpowiednią metodą uprzemysłowienia i tańszą metodą jest separacja adsorpcyjna mieszanego dichlorobenzenu.W Chinach istnieją już zakłady produkcyjne do produkcji.

Główny cel:

1. Stosowany w syntezie organicznej.Reakcja Friedela-Craftsa między m-dichlorobenzenem i chlorkiem chloroacetylu daje 2,4,ω-trichloroacetofenon, który jest używany jako półprodukt do mikonazolu, leku przeciwgrzybiczego o szerokim spektrum działania.Reakcję chlorowania prowadzi się w obecności chlorku żelazowego lub rtęci glinowej, w wyniku czego powstaje głównie 1,2,4-trichlorobenzen.W obecności katalizatora ulega hydrolizie w temperaturze 550-850°C z wytworzeniem m-chlorofenolu i rezorcyny.Wykorzystując tlenek miedzi jako katalizator, reaguje ze stężonym amoniakiem w temperaturze 150-200°C pod ciśnieniem, tworząc m-fenylenodiaminę.
2. Stosowany w produkcji barwników, półproduktów do syntezy organicznej i rozpuszczalników.

Dane toksykologiczne:

1. Toksyczność ostra: mysz dootrzewnowo LD50: 1062mg/kg, brak szczegółów z wyjątkiem dawki śmiertelnej;

2. Dane dotyczące toksyczności wielu dawek: szczur doustnie TDLo: 1470 mg/kg/10D-I, zmiana wagi wątroba-wątroba, całkowity metabolizm składników odżywczych, hamowanie enzymu wapniowego, indukowane zmiany lub zmiany poziomu fosfatazy we krwi lub tkankach;

Szczur doustnie TDLo: 3330 mg/kg/90D-I, zmiany endokrynologiczne, zmiany składników surowicy krwi (takich jak polifenole herbaty, bilirubina, cholesterol), hamowanie enzymów biochemicznych, indukowanie lub zmiana poziomu we krwi lub tkankach – odwodornienie Zmiana enzymatyczna

3. Dane dotyczące mutagenności: konwersja genów i rekombinacja mitozy System TEST: Drożdże-Saccharomyces cerevisiae: 5 ppm;

Test mikrojądrowy IntraperitonealTEST system: gryzoń-szczur: 175mg/kg/24H.

4. Toksyczność jest nieco niższa niż o-dichlorobenzenu i może być wchłaniana przez skórę i błony śluzowe.Może powodować uszkodzenie wątroby i nerek.Węchowe stężenie progowe wynosi 0,2 mg/L (jakość wody).

5. Toksyczność ostra LD50: 1062 mg/kg (mysz dożylnie);1062 mg/kg (jama brzuszna myszy)

6. Drażniący Brak informacji

7. Mutagenna transformacja genów i rekombinacja mitotyczna: Saccharomyces cerevisiae 5 ppm.Test mikrojądrowy: dootrzewnowe podanie 175mg/kg (24h) myszom

8. Rakotwórczość Przegląd rakotwórczości IARC: Grupa 3, istniejące dowody nie mogą sklasyfikować rakotwórczości u ludzi.